دینَگ ( پارسی میانه : Dēnag ) یک بانبشن ( شهبانو ) ساسانی در سده سوم میلادی و همسر شاپور میشانشاه شاهزاده و دومین فرزند شاپور یکم و شاه میشان بود . شاپور حکمران میشان بود و بعد از مرگش دینگ جانشین وی شد . از دینگ به نام میشان بانبشن ( شهبانوی میشان ) یاد شده است .
وی از خاندان ساسان و دارای دین و مذهب مزدیسنا بود .
او از همسرش شاپور میشانشاه هفت فرزند با نامهای هرمز ، هرمزک ، اودابخت ، بهرام ، شاپور ، پیروز و شاپور دختک داشت . گفته شده آذر فرنبغ نیز فرزند این دو میباشد .
« زندگی »
دینگ با دومین فرزند شاپور یکم ، شاهنشاه ساسانی ، به نام شاپور میشانشاه پیمان زناشویی بست . شاپور در یک زمان نا معلوم ، از طرف پدرش به عنوان حکمران میشان منصوب شد و مدتی بعد ، وی به همسر خود لقب افتخاری دستگرد _ شاپور ( پارسی میانه : Dastgerd – Šābuhr ) را داد . او در سال ۲۶۰ از دنیا رفت و احتمالاً دینگ بعد از او حکمران و فرمانروای میشان شد .
« فرزندان »
شاپور میشانشاه از دینگ صاحب فرزندان بسیاری شد که امروزه هفت تن از آن ها ، هرمز ، هرمزک ، اودابخت ، بهرام ، شاپور ، پیروز و شاپوردختک ، شناخته شده اند . هرمز در حدود سال ۲۸۱ ، شورش و قیامی را در سکستان و نواحی اطرافش علیه بهرام دوم شروع کرد و به وسیله ساکنان شرق ایران ، از جمله گیلان ، مورد حمایت و پشتیبانی قرار گرفت . شورش هرمز در نهایت در سال ۲۸۳ سرکوب و اندکی بعد وی به فرمان بهرام دوم اعدام شد . شاپوردختک، دیگر فرزند او، به ازدواج شاهنشاه بهرام دوم درآمد و عنوان بانبشنان بانبشن به معنای « شهبانوی شهبانوان » را گرفت . پوران فرخزاد از آذر فرنبغ نیز به عنوان فرزند وی یاد می کند اما سیروس نصرالله زاده این فرضیه را رد می کند .
