سلطان عبدالعزیز یکم ، سی و دومین سلطان و خلیفه امپراتوری عثمانی بود ، که از ۲۵ ژوئن ۱۸۶۱ میلادی تا ۳۰ می ۱۸۷۶ میلادی سلطنت کرد .
پیش از او عبدالمجید یکم و پس از او مراد پنجم بر تخت سلطنت نشستند .
سلطان عبدالعزیز پسر سلطان محمود دوم و پرتو نهال سلطان بود و در سال ۱۸۶۱ ، جانشین برادرش سلطان عبدالمجید یکم شد .
وی در ۸ فوریه ۱۸۳۰ در کاخ ایوب استانبول ، امپراطوری عثمانی زاده شد .
او را با القاب ، خادم الحرمین الشریفین ، خلیفه مسلمین و امیرالمومنین نیز مینامیدند .
عبدالعزیز از خاندان عثمانی و دین و مذهبش اسلام بود .
او از کودکی با عقاید و ایدههای عثمانی آشنا بود ، اما به ترویج و تبلیغ آداب و رسوم غربی پرداخت . وی علاقه زیادی به ادبیات داشت و در عین حال یک آهنگساز کلاسیک بود و موسیقیهایش به وسیله آکادمی موسیقی عثمانی لندن تحت آلبوم موسیقی اروپایی در دیوان عثمانی جمعآوری شده است .
سلطان عبدالعزیز در نهایت به اتهام اسراف و تبذیر در مقام سلطنت با فتوای مفتی اعظم عثمانی به تاریخ ۱۸۷۶ خلع و برکنار شد و به جای وی مراد پنجم پادشاه گردید و پس از چند ماه سلطان مراد خان نیز به لحاظ اختلال عقلی و مشکلات فکری به وسیله رجال دولت و با فتوای مفتی اعظم خلع گردید و به جای او عبدالحمید دوم به عنوان سلطان عثمانی برگزیده شد .
« مرگ سلطان عبدالعزیز »
سرانجام وی در ۴ ژوئن ۱۸۷۶ در سن ۴۶ سالگی در کاخ چیرگان ، استانبول درگذشت ، او را در مسجد فاتح استانبول به خاک سپردند .
عکس فوق نگاره ای از سلطان عبدالعزیز یکم میباشد .
تارنمای تاریخ پارسی تنها یک وبسایت تاریخی ،ادبی و فرهنگی می باشد، و هیچگونه مقصود سیاسی را دنبال نمی کند! تمام مطالب منتشر شده این سایت بر طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد… در صورتی مشاهده هرگونه محتوا خلاف قوانین، آن را از طریق ایمیل زیر به ما گزارش کنید تا محتوا مسدود شود!
روابط عمومی: parshistory.com@gmail.com
تمامی حقوق این تارنما (محتوا و عکس و پوسته) متعلق به "تاریخ پارسی" می باشد و استفاده از آنان در سایت های دیگر تنها با ذکر نام تاریخ پارسی و لینک آن مجاز است.