ماه یشت یکی ازبند های کتاب اوستا می باشد که دارای هفت بند می باشد. در ماه یشت، ماه حامل تخمۀ ستوران است. در بند سوم از ماه یشت، ماه در بردارندۀ تخمۀ گاو ستوده شده است و در بند چهارم، هنگامی که فروغ ماه شروع به درخشش ی کند و مهتاب آن بر روی زمین میتابد، در بهاران همیشه گیاه سبز از زمین می روید.
در بُندهش نیز می آید که هرمزد آن تن و آیینۀ گاو را بر گرفت، به ماه سپرد، که این روشنگری و درخشش ماه است که به کیهان بازتابد. چنین گوید که ماه گوسپند تخمه است، زیرا آینۀ گاوان و گوسپندان به ماه پایه ایستد. و در جای دیگر بُندهش می نویسد :
” 55 سر 10 دانه، 12 سرده گیاه دارویی از گاو یکتا آفریده پدید آمده است. از گیاهان اصلی نخست 10 هزار گیاه و سپس 130 هزار سرده در سرده گیاه بر روی زمین روییده است. از این همه تخم، درخت بس تخمه در دریای فراخکرت روییده است که همۀ گیاهان را تخم بدوست، با آن تخم ها که از گاو یکتا آفریده پدید آمد.