یکی از عبادت های پنج گانه زرتشتی ها عبادتی است که درباره اردویسور آناهیتا، فرشته آب و سرچشمه روحانی آب های جهان می باشد. هفت بند آغازین اردویسور که می توان آن را یکی از قسمت های اصلی خرده اوستا نام برد، آبان یشت نامیده می شود. این هفت بند از بندهای آغازین آبان یشت و یسنای 65 (شصت و پنجم) گرفته شده است.
این نیایش در اطراف ساحل رودخانه در روز دهم هر ماه که در گاه شمار زرتشتیان آبان
روز خوانده می شود، صورت می گیرد و در وقت عبادت روشن کردن آتش روا نیست. این نیایش از واجبات کیش زرتشت نیست و خواندن آن به هنگام شب شایسته نیست در کل این نیایش از فرشته آناهیتا که افزایش دهنده جان ها، مال، هستی و ارزانی دهنده شیر به مادران عبادت می شود، این فرشته را اهورامزدا (دانای بزرگ) برای پرورش خان و مان آفریده است. در یسنای شصت و پنجم خواسته شده است تا آب مقدس از کژ اندیشان، بدرفتاران، بدکرداران و همسایه آزاران دور باشد.
سرچشمه
هزاره های گم شده، رجبی