آنتیوخوس هفتم اورگتس فرمانروای سلوکی بین سال های ۱۳۸ _ ۱۳۹ قبل از میلاد بود .
وی را سیدِتِس به معنی صیدایی نیز میخوانند .
لقب دیگر او اورگتس می باشد که در یونانی به معنای نیکوکار است .
وی را واپسین شاه سلوکی که به معنای راستین شاه بود می دانند .
فرمانروای پیش از او دیودتس تروفون و فرمانرواهای پس از او الکساندردوم و دیمتریوس دوم نام داشت .
وی زاده ۱۶۴ _ ۱۶۰ قبل از میلاد بود و در ۱۲۹ قبل از میلاد نیز درگذشت .
وی صاحب فرزندانی با نام های آنتیوخوس ششم و الکساندردوم بود .
آنتیوخوس هفتم از خاندان سلوکی ، پدرش دیمتریوس یکم و مادرش احتمالا لائودیس پنجم بوده است .
وی برادر دیمتریوس دوم بود که بعد از گرفتار شدن او به وسیله اشکانیان بر تخت سلطنت نشست و همچنین با کلئوپاتراتئا همسر دیمتریوس دوم ازدواج کرد .
در ۱۳۴ پیش از میلاد آنتیوخوس هفتم تروفون را شکست داد و به محاصره اورشلیم خاتمه داد .
بر اساس شرح حشمونیان ، پادشاه یوحنا هورکانوس آرامگاه داوود را باز کرد و سه هزار تالان را از اندوخته های آن به آنتیوخوس داد تا از شهر چشم پوشی کند .
او سپس با لباس و پوشش یهود به نبرد با اشکانیان پرداخت و بر میانرودان ، بابل و ماد دست پیدا کرد ، اما در نهایت در ۱۲۹ پیش از میلاد در تله ی فرهاد دوم گرفتار شد و کشته شد .
در این دوران برادرش دیمتریوس دوم که از بند گریخته بود به پادشاهی بازگشت اما در آن زمان پادشاهی سلوکی محدود به سوریه بود .
