خوریم گودرز یا خوارنزیم ( به پارسی میانه : Xwarranzēm ) ملقب به شهر بانبشن ( شهبانوی کشور ) ، شهبانوی ساسانی در سده سوم میلادی ، ملکه مادر ( به عنوان مادر هرمز یکم ) و همسر اردشیر بابکان ، نخستین شاهنشاه و بنیانگذار سلسله ساسانی ، یا همسر شاپور یکم ، دومین شاهنشاه ساسانی و پسر اردشیر بابکان ، بود .
وی از دودمان خاندان ساسانی ، دختر مهرک نوش زاد و دارای دین و مذهب مزدیسنا بود .
او با شاهنشاه ساسانی پیمان زناشویی بست . از طریق این وصلت ، وی ملکه امپراتوری ساسانی شد .
خوریم گودرز مادر هرمز یکم ، سومین شاهنشاه ساسانی ، و بنا بر باور برخی تاریخ نویسان وی مادر بهرام یکم ، چهارمین شاهنشاه ساسانی ، و نرسه ، هفتمین شاهنشاه ساسانی ، نیز بوده است .
« زندگی نامه »
ریشه نام او مشخص نیست اما به نظر دارای ریشه ارمنستانی یا گرجستانی باشد . از وی در سنگ نوشته شاپور یکم بر کعبه زرتشت به عنوان شهر بانبشن ( شهبانوی کشور ) یاد شده است . در بعضی از سنگ نوشته ها او مادر دختری به نام ورازدخت نیز بوده است .
کیستی شوهر وی در میان پژوهشگران مورد اختلاف است ؛ بعضی وی را همسر اردشیر بابکان می دانند ، در حالی که برخی دیگر وی را همسر پسر و جانشین اردشیر ، شاپور یکم ، و مادر پسر آخر و جانشین او ، هرمز یکم ، می دانند . او ممکن است با گردزاد که حمزه اصفهانی در سده چهارم هجری به عنوان زن شاپور از وی یاد کرده است ، یکی باشد . طبق گفته وی گردزاد دختر مهرک نوش زاد ، فرمانروای جهرم در دوره اردشیر بابکان بود که در نبود اردشیر دست به شورش زد و اردشیر بعد از بازگشت ، او را دستگیر کرد و فرمان کشتن او و همه خانواده اش را به جز یک دختر صادر کرد . این دختر بعده ها زن پسرش شاپور شد و هرمز یکم را به دنیا آورد .
