با درودی دوباره خدمت علاقه مندان به آموزش خط میخی. ما از آموزه یکم تا پنجم به نوعی همه بند واژه ها (حروف) خط میخی را به شما آموزش دادیم و در آموزه پنجم، آموزش اعداد را خواهیم داشت و در آموزه های ششم به بعد به آموزش قواعد و گرامر این خط خواهیم پرداخت.

آغاز آموزه پنجم

در پارسی باستان یا همان خط میخی، بنابر آنچه که از کتیبه های میخی بر می آید، شکل رقمی یا حسابی اعداد در دست است و چگونگی نوشتن الفبایی آن، جز یک مورد چیزی متاسفانه در دست نیست. و این بر خلاف روشِ اوستایی است که صورت ارقام به ما نرسیده، اما روش نوشتن الفبایی شان در دست است.

در خواندن اعداد در خط میخی ما فقط چند مورد را موفق به خواندن شده ایم که عبارت است از:

1. اَئِوَ که به معنای یک است
2. دووی تی یَ به معنای دوم یا دومین
3. ثری تی یَ به معنای سوم یا سه
4. نَوَم که به معنای نهم یا نه است

چنانکه اشاره شد، در پارسی باستان و کتیبه ها، اعداد ها، اعداد به ارقام آمده است و به غیر از مواردی کم که با حروف یاد شده است.

• برای عدد 1، یک میخ عمودی نقش می کردند.
• برای عددِ 2 نقش دو میخ کوچک سوار بر هم نَقر می کرده اند.
• برای نمایاندن عدد 4، نقشِ دو نشانِ را در کنار هم رسم می نمودند  که 4:
• عدد سه را نیز با دو میخ کوچک سوار بر هم و قرار دادن یک میخ در سمت راست نقش می کردند.

نکته مهم: همیشه عدد کوچک، یا کوچک ترین عدد در سمت راست نوشته می شود.

• عدد 10، یک زاویه قائمه است که به طرف راست باز می شود
• عدد 20 دو زاویه قائمه کوچک تر، عمودی سوار بر هم است، .
• و عدد صد دارای چنین نقشی است: ، یعنی نقش دو میخ به شکل افقی که از تیزی به هم پیوشته و یک میخ عمودی زیر آن.

نمونۀ اعدادی که در دست است، هم چنین مواردی از اعداد وصفی، در کتیبۀ داریوش بزرگ گرفته شده است.

همانطور که در جدول بالا میبینید نوشتن تمامی اعداد خط میخی را با دانستن اعداد یک، دو، سه، چهار، ده، بیست، و صد، میتوانید تمامی اعداد خط میخی را بنویسید و یا آن را بخوانید و تاریخ تولد یا هر چیزی را به خط میخی بنگارید.

در صورت داشتن پرسش و یا مشکلی آن را در زیر برگ در بخش کامنت و یا در انجمن بیان کنید. ما خوش حال می شویم که یه پرسش هایتان پاسخ بدهیم. پس با خیال راحت پرسش هایتان را از ما بپرسید. 🙂