پاکور یکم یک شاهزاده اشکانی بود که در سال ۶۳ پیش از میلاد زاده شد . او بر پدرش شورید و خود را شاهنشاه اشکانی نامید اما مدتی بعد ( حدوداً یکسال ) ، حاکمیت پدرش را قبول کرد .
وی پسر ارد دوم شاهنشاه اشکانی و لائودیکه شاهدخت کوماژنی بود . او از دودمان اشکانی و دارای دین و مذهب ، آیین زرتشت بود .
« اولین حمله به سوریه »
نخستین بار از پاکور یکم در سال ۵۱ پیش از میلاد به عنوان فرمانده سپاه اشکانی در هنگام حمله به استان سوریه روم یاد شده است . با این وجود ، به علت سن پایین پاکور یکم ، احتمالاً سپاه اشکانی به وسیله اوساکس فرمانده اشکانی هدایت می‌شده است . طبق گفته دیون کاسیوس ، تاریخ نویس رومی ، سپاه اشکانی انطاکیه را احاطه و محاصره کرد ، اما آن ها موفق نشدند شهر را تسخیر کنند و عقب نشینی کردند . در جریان این اتفاق ، اوساکس ( فرمانده اشکانی ) طی یک ضد حمله رومی ها تحت فرماندهی ژنرال رومی گایوس کاسیوس لونگینوس کشته شد ، و این موجب شد که سپاهیان اشکانی تحت فرمان پاکور به سرزمین خود بازگردند .
« نبرد داخلی »
مدتی بعد ، کنسول روم ، مارکوس کالپورنیوس بیبولوس ، به عنوان فرماندار سوریه منصوب شد و تلاش کرد اشکانیان را علیه یکدیگر تحریک کند . او با یک ساتراپ اشکانی که نسبت به پادشاه اشکانی ارد دوم کینه و دشمنی داشت ، دوستی نزدیک و صمیمانه ای داشت . او با کمک و پشتیانی ساتراپ شاهزاده جوان پاکور را فریب داده و او را بر ضد پدرش به شورش و قیام تحریک کردند و تحت نام پاکور یکم بر علیه ارد لشکر کشی می‌کردند . حتی سکه هایی با تصویر پاکور برای مدت کوتاهی ضرب شد . با این وجود ، پاکور و پدرش با یکدیگر آشتی و صلح کردند و ضرب این سکه ها متوقف شد . ساتراپ اشکانی که پشت این دسیسه بود احتمالاً پس از این حوادث اعدام شد .
« حمله به آسیای کوچک »
در سال ۴۲ پیش از میلاد ، کوینتوس لابیوس ، شورشی رومی ، خدمت به اشکانیان را شروع کرد . بعده ها در سال ۴۰ پیش از میلاد ، اشکانیان تحت فرماندهی پاکور یکم و لابیوس به سرزمین های روم هجوم بردند . سپاهیان اشکانی از فرات گذر کرده و به آپامیا هجوم بردند . یورش به آپامیا ناکام ماند اما لابینوس موفق شد پادگان های روم را در اطراف سوریه قانع کرده و آن ها را به نیرو های خود پیوند دهد تا به اهداف خود برسند . سپاه مشترک اشکانی _ رومی سپس لوسیوس دسیدیوس ساکسا ، فرماندار مارک آنتونی ، را شکست داد و آپامیا را تسخیر کرد . پس از شکست رومی ها در آپامیا ، اشکانیان سپاهیان خود را تقسیم کردند . پاکور به جنوب رفته و شام را از سواحل فنیقیه تا فلسطین اشغال کرد . لابینوس به شمال رفت تا به تعقیب ساکسا برود و وی را در کیلیکیه شکست داد و به قتل رساند . در یهودیه ، معاون پاکور برزافره پادشاه هیرکانوس دوم را خلع کرد و برادرزاده دوم آنتیگون دوم ماتیاس را به جای او به پادشاهی گماشت .
در زمان پاکور و لابینوس ، اشکانیان قلمرو خود را تقریباً در محدوده شاهنشاهی هخامنشی احیا و زنده کردند و به جز چند شهر ، تمام آسیای کوچک را تحت کنترل خود درآوردند ، اما موفقیت های اشکانیان زیاد طولانی نبود . در سال ۳۹ پیش از میلاد ، یک ضد حمله رومی به فرماندهی پوبلیوس ونتیدیوس باسوس در آسیای کوچک ، لابینوس را شکست داد و پس از آن دستگیر و اعدام شد .
« هجوم دوم به سوریه »
بعد از هجوم به آسیای کوچک اشکانیان حمله دیگری به سوریه در سال ۳۸ پیش از میلاد ، به رهبری و ریاست پاکور انجام دادند . ونتیدوس ، برای به دست آوردن وقت ، با پخش کردن اخبار ساختگی به پاکور نشان داد که وی باید از رود فرات در قالب معمول خود گذر کند . پاکور به این معلومات ( اطلاعات ) اطمینان نداشت و تصمیم گرفت از قسمتی از رودخانه که خیلی دورتر از پایین دست آن بود گذر کند . این همان چیزی بود که ونتیدیوس امیدوار بود اتفاق بیفتد و به وی مهلت داد تا نیرو های خود را آماده و مجهز کند . اشکانیان با بدون هیچ مقاومتی از سوی رومیان از رودخانه گذر کردند با این خیال که رومی ها ضعیف و ناتوان هستند و سپس به سمت شهر گنداروس در سیرستیکا پیش رفتند ، چرا که رومی ها هیچ تلاشی برای جلوگیری از عبور رودخانه نکردند .
زمانی که اشکانیان به این شهر رسیدند با لژیون های رومی مواجه شدند لژیون ها به طور منظم در دامنه تپه ها ایستاده بودند و برای اشکانیان کمین کرده بودند به سمت اشکانیان هجوم بردند ، ونتیدیوس به سپاهیان خود که از مزیت زمین های مرتفع برخوردار بودند ، فرمان داد که به سواران کماندار که گیر افتاده بودند حمله کنند و از شیب پیشروی کنند . سواران کماندار که وادار به نبرد از نزدیک بودن از چهار جهت مورد هجوم لژیونر ها قرار گرفتن و به خاطر آن تلفات ( کشته شدگان ) بسیاری دادند ، چرا که آنها برای چنین حالت جنگی ای آمادگی نداشتند . سواره نظام اشکانیان شکست خورد ، درنهایت پاکور یکم در این جنگ کشته شده و ارتش روم به پیروزی رسید . پدر پاکور یکم ، ارد دوم که غرق در غم و اندوه مرگ پسرش شده بود ، بعد از آن بزرگترین پسر خود ، فرهاد چهارم را به عنوان جانشین خود برگزید .
« مرگ پاکور یکم »
سرانجام وی در سال ۳۸ پیش از میلاد در سیرستیکا درگذشت .
عکس فوق نگاره ای از سکه ی پاکور یکم ، پسر ارد دوم میباشد .
