اُرد دوم یا ورُد دوم ( اشک سیزدهم ) سیزدهمین پادشاه سلسله اشکانی بود ، که از سال ۵۵ تا سال ۳۷ پیش از میلاد بر ایران حکومت کرد .
به عقیده بسیاری از تاریخ نگاران در دوران حکومت او پادشاهی اشکانی به اوج عظمت خود رسید . بسیاری از معاصران آن زمان ایران را مقتدرتر از امپراطوری روم می دانستند .
در دوران پادشاهی ارد دوم سرزمین های بسیاری از جمله سوریه ، جنوب و غرب ترکیه ، یهودیه و … به قلمرو اشکانیان اضافه شد ، اما بعد از مرگ سپهبد سورنا و همچنین ضعف سازمانی ارتش موفق نشدند مناطق فتح شده را حفظ کنند .
مهمترین اتفاق در دوران فرمانروایی ارد دوم نبردهای متعدد با رومیان ، مخصوصا نبرد حران است .
پادشاه پیش از او مهرداد چهارم و پادشاه پس از او فرهاد چهارم نام داشت .
وی دو همسر با نام های لائودیکه و شاهدخت سکایی ( ناشناس ) داشت و صاحب دو فرزند با نام های پاکور یکم و فرهاد چهارم بود .
ارد دوم از دودمان اشکانیان ، داری دین و مذهب مزدیسنا و پدرش فرهاد سوم بود .
وی در سال ۳۷ پیش از میلاد درگذشت .
ارد پایتخت ایران را از شهر صددروازه به تیسفون که در مقابل سلوکیه بنا شده بود ، تغییر داد و تیسفون تا زمان حمله اعراب ، پایتخت ایران بود .
در سال ۵۳ پیش از میلاد کراسوس کنسول و سردار مشهور رومی به خیال تصرف مشرق زمین و تسلط مجدد غرب بر تمدن و منابع شرق و به دست آوردن افتخار همانند اسکندر مقدونی به هدف تصرف ارمنستان و سلوکیه ، وارد قلمروی ایران شد و با لشگر شاهنشاهی ایران « اشکانیان » وارد جنگ شد و بعد از شکست سنگین سپاهیان روم در جنگ حران توسط سورنا سردار نامی و مشهور ایران ، کشته شد و سر وی را به همراه سر پسرش به نزد پادشاه ایران فرستادند .
« رسیدن به پادشاهی »
ارد دوم همراه با برادر بزرگتر خود مهرداد سوم ، پدر خود فرهاد سوم ( شاه ایران ) را مسموم کردند . بعد از این اتفاق مهرداد که پسر بزرگتر بود بر تخت سلطنت نشست ، اما سلطنت او بیش از سه الی چهار سال طول نکشید .
او پادشاه بیرحم ، سنگدل و سخت گیری بود از این رو بزرگان و سران کشور و عموم مردم بر او شوریدند و بعد از درگیری و نزاع هایی که بین او و ارد دوم صورت گرفت ، ارد او را کنار زد و بر تخت سلطنت نشست .
« مرگ و پایان زندگی ارد »
ارد دوم مدتی بعد از پایان جنگهای ایرانیان در غرب آسیا و به دلیل کشته شدن پسرش پاکور از سلطنت و پادشاهی متنفر شد و سلطنت را به پسر دیگرش فرهاد چهارم واگذار کرد .
فرهاد بعد از رسیدن به این مقام ( پادشاهی ) همه ی برادران خود را کشت .
ارد دوم که هنوز زنده بود ، او را بخاطر اینکار زشت و ناپسندش مورد سرزنش قرار داد . فرهاد هم بخاطر این ملامت پدر خود ارد دوم را در سال ۳۷ پیش از میلاد به قتل رساند .
