استاتیرای سوم شاهدخت هخامنشی ( یونانی : Στάτειρα ) که احتمالاً با نام بارسینه نیز شناخته می‌شود ، دختر استاتیرا دوم و داریوش سوم هخامنشی بود. وی در پارس چشم به جهان گشود ، او از دودمان هخامنشیان و دارای دین و مذهب مزدیسنا بود .
استاتیرا و خانواده اش بعد از شکست پدر در نبرد ایسوس ، اسیر اسکندر مقدونی شدند . با این وجود اسکندر با آن ها به خوبی رفتار کرد و وی در سال ۳۲۴ پیش از میلاد به عنوان همسر دوم به ازدواج اسکندر درآمد . اسکندر در همان مراسم همچنین با نوه عموی پدربزرگ استاتیرا به نام پروشات ، ( دختر اردشیر سوم )، نیز پیمان زناشویی بست . استاتیرا در سال ۳۲۳ پیش از میلاد بعد از مرگ اسکندر ، به وسیله روشنک ، همسر اول او ، کشته شد .
« اوایل زندگی »
استاتیرا سوم دختر بزرگ داریوش سوم هخامنشی و همسرش استاتیرا دوم بود که او نیز استاتیرا نامیده می شد . پدر و مادر وی هر دو اغلب خوش سیما و زیبارو توصیف می شدند و این موجب شده تا تارن حدس بزند استاتیرا « به اندازه ای خوش چهره و زیبارو بوده ، که با توجه به شاهزاده بودنش ، زیبا توصیف شود » .
تاریخ تولد او مشخص نیست ؛ اما وی در سال ۳۳۳ پیش از میلاد در سن ازدواج بود . بعد از حمله اسکندر مقدونی به ایران ، استاتیرا و خانواده اش سپاه داریوش را همراهی می کردند . در نوامبر سال ۳۳۳ پیش از میلاد سپاه اسکندر ایرانیان را در نبرد ایسوس شکست داد . داریوش فرار کرد و مدتی بعد سپاه مقدونیه خانواده وی را اسیر کردند . اگرچه با بسیاری از زنان ایرانی اسیر شده با بی رحمی رفتار شد ، اما به فرمان اسکندر ، با استاتیرا ، مادرش ، خواهرش دری په تیس ، برادر کوچکترش و مادربزرگ پدری آن ها ، سی سی گامبیس ، به خوبی و مهربانی رفتار شد و آن ها اجازه یافتند موقعیت اجتماعی خود را حفظ کنند .
« ازدواج با اسکندر مقدونی »
استاتیرا و خانواده اش تا دو سال سپاه اسکندر را همراهی کردند . مادر او در اوایل سال ۳۳۲ درگذشت و سی سی گامبیس ( مادربزرگش ) به عنوان تنها سرپرست او درآمد . اگرچه داریوش چندین بار با خون بها دادن برای آزاد شدن خانواده اش تلاش کرد ، اما اسکندر حاضر نشد زنان را باز پس فرستد . سپس داریوش به اسکندر پیشنهاد ازدواج با استاتیرا را در برابر صرف نظر از ادعای خود در مورد برخی از سرزمین هایی که اسکندر پیشتر در ازای پایان دادن به نبرد اشغال کرده بود ، داد . اسکندر این پیشنهاد را نپذیرفت و به داریوش گوشزد کرد که او هم سرزمین و هم استاتیرا را تحت کنترل خود دارد و اگر تصمیم به ازدواج با وی را داشت اجازه داریوش لازم نبود .
اسکندر در سال ۳۳۰ پیش از میلاد ، استاتیرا و خانواده اش را در شوش به جهت یادگیری زبان یونانی ترک کرد . تاریخ نویسی به نام الیزابت دونلی کارنی حدس می زند که اسکندر از پیش تصمیم به وصلت با استاتیرا گرفته بود و او را برای زندگی به عنوان همسرش آماده می کرد . استاتیرا در سال ۳۲۴ پیش از میلاد ، تقریباً ده سال بعد از اسارت ، به عنوان همسر دوم با اسکندر در یک مراسم به نام ازدواج دسته جمعی شوش که پنج روز به طول انجامید ، ازدواج کرد . نود زن نجیب زاده دیگر هخامنشی نیز با سربازان مقدونی وفادار به اسکندر پیمان زناشویی بستند . که این شامل وصلت دری په تیس ( خواهر استاتیرا ) با سردار و دوست صمیمی اسکندر ، هفستیون ، نیز بود . در همان مراسم ، اسکندر با پروشات ، دختر شاهنشاه پیشین هخامنشی ، اردشیر سوم ، ازدواج کرد . این سنت نسبتاً عادی بود چرا که حاکمان فاتح با بیوه یا دختر مردی که خود او را خلع کرده بودند ، وصلت می کردند . اسکندر با ازدواج همزمان با هر دو زن ، روابط خود را با هر دو شاخه خانواده سلطنتی شاهنشاهی هخامنشی تحکیم بخشید .
« مرگ استاتیرای سوم »
اسکندر یک سال بعد ، در سال ۳۲۳ پیش از میلاد ، از دنیا رفت . بعد از مرگ وی ، همسر اولش روشنک با دسیسه چینی با پردیکاس استاتیرا را به قتل رساند . روشنک می خواست موقعیت خود و پسرش اسکندر چهارم را تقویت و حفظ کند . بر اساس گزارش پلوتارک ، خواهر استاتیرا ، دری په تیس نیز در همان زمان کشته شد . کارنی بر این باور است که پلوتارک اشتباه کرده است و در واقع این پروشات بود که همراه با استاتیرا کشته شد .
