الکساندر دوم زابیناس ، فرمانروای سلوکیان در سوریه میان سال های ۱۵۰ _ ۱۲۳ قبل از میلاد بود .
وی به دنبال شورشی که بعد از ناکامی های سلوکیان در میانرودان در مقابل اشکانیان پدیدار شده بود بر روی کار آمد .
او ادعا میکرد که پسر خوانده ی آنتیوخوس هفتم است اما اینطور به نظر می آید که فرزند بازرگانی مصری بوده باشد .
پادشاه پیش از او دیمتریوس دوم و پادشاه و جانشین پس از او کلئوپاترا تئا ، آنتیوخوس هشتم نام داشت .
وی زاده ۱۵۰ پیش از میلاد بود ، و در ۱۲۳ پیش از میلاد درگذشت .
الکساندر دوم از دودمان سلوکیان بود .
در کشاکش درگیری و نزاع بین دودمان بطلمیوسی که دیمتریوس دوم در کنار کلئوپاترای دوم ایستاد ، برادر کلئوپاترا _ بطلمیوس هشتم _ هم الکساندر را وارث تاج و تخت سلوکی خوانده و به پادشاهی او رسمیت بخشید .
الکساندر موفق شد دیمتریوس را شکست دهد و بین سال های ۱۲۸ _ ۱۲۳ قبل از میلاد بر قسمت هایی از سوریه دست یابد ؛ اما به زودی مصر دست از حمایت و پشتیبانی او ( الکساندر )برداشت و آنتیوخوس هشتم فرزند دیمتریوس وی را شکست داد .
الکساندر دوم برای بدست آوردن توانایی دست به تاراج مقبره پادشاهان سلوکی در آنتیوک زد و حتی تندیس زئوس را ذوب کرد
و به زودی بخاطر این رفتار زشت و ناپسند که از وی سر زده بود به بند گرفتار آمد و کشته شد .
الکساندر دوم تنها فرمانروای سلسله سلوکی می باشد که بر روی سکه اش لقبش حک نشده است ، زابیناس لقب وی عنوانی از ریشه توهین آمیز است که به معنای برده می باشد و علت این نامگذاری این است که وی از خاندان سلطنتی نبوده .
