پاکور دوم ( اشک بیست و سوم ) بیست و سومین شاه از خاندان اشکانی بود ، که پس از مرگ پدرش بلاش یکم در بخشی از ایران فرمانروایی می‌کرد . وی از سال ۷۸ / ۸۰ میلادی تا سال ۱۱۰ میلادی سلطنت کرد .
پیش از او بلاش یکم ( شاه رسمی ) ، بلاش دوم ( شاه شورشی ) و اردوان چهارم ( شاه شورشی ) و پس از او بلاش سوم ( شاه رسمی ) و خسرو یکم ( شاه شورشی ) بر تخت سلطنت نشستند .
پاکور دوم در سال ۶۲ میلادی زاده شد ، وی از دودمان اشکانیان و دارای دین و مذهب مزدیسنا بود .
او دو فرزند با نام های بلاش سوم و آشخادار داشت .
به نقل از دانشنامه ایرانیکا پاکور دوم در سال ۸۰ میلادی بر تخت سلطنت تکیه زد .
به طور دقیق مشخص نیست که پس از بلاش یکم چه کسی به قدرت رسیده است . این طور به نظر می‌رسد که منازعاتی بر سر قدرت وجود داشته و چند نفر همزمان ادعای حکومت داشته اند و هر یک زمام امور قسمتی از ایران را در دست داشته اند . به جز پاکور دو مدعی دیگر پادشاهی با نام های اردوان چهارم و بلاش دوم نیز بوده اند که این خود موجب بروز نبرد های خانگی بسیاری شد . طول زمان پادشاهی و سلطنت آنها مشخص نیست ، اما احتمال داده می‌شود که پاکور از سال ۷۸ / ۸۰ میلادی تا سال ۱۰۸ / ۱۱۰ میلادی فرمانروایی و سلطنت کرده باشد .
از دورهٔ پادشاهی پاکور دوم اطلاعات زیادی در دسترس نیست . گفته شده است که او تیسفون پایتخت اشکانیان را توسعه و گسترش داد . در زمان پاکور فردی در روم قیام کرد و خود را نرون نامید ، ولی موفقیتی به دست نیاورد و به ایران فرار کرد و پاکور او را به درخواست رومیان به آنها تحویل داد .
« مرگ پاکور دوم »
سرانجام وی در سال ۱۱۰ میلادی درگذشت .
عکس فوق نگاره ای از سکه ی پاکور دوم ، بیست و سومین شاه از خاندان اشکانی میباشد .
