با درود خدمت دنبال کنندگان آموزش خط اوستایی، در این پست با آموزش بخش چهارم از سری آموزش های خط اوستایی در خدمت شما هستیم. آموزه چهارم کمی متفاوت تر از سه آموزه پیشین خواهد بود چرا که در این آموزه به آموزش خواندن واژه ها و همچنین توانایی برگردان (ترجمه) کردن واژه های اوستایی را در این آموزه خواهید آموخت.
ما در آموزش سوم، آموزش بندواژه های اوستایی را به پایان رساندیم. به ازای هر حرف، چند واژه به عنوان نمونه خواهیم نوشت و شما در آموزه چهارم یاد خواهید گرفت که چگونه از بندواژه هایی که بیش از یک نوع می باشند، استفاده کنید و چگونه آنان را در واژه های مختلف استفاده کنید.
هر چند ما در آموزه های پیشین چگونگی استفاده از بندواژه ها را برایتان گفتیم ولی در این آموزه هم یک مرور کوچکی میکنیم. ما در آموزه چهارم و پنجم برای 7 بندواژه و در آموزه های ششم و هفتم 17 بندواژه با مثال های آن به شما آموزش خواهیم داد تا 48 بندواژه را به پایان برسانیم.
- حرف نخست ما حرف :
( اَ ) است. این حرف در همه جای واژه ها می آید. با توجه به این که این واژه ها بسیار نزدیک به واژه های امروزی است، شما با چندین مرتبه تکرار می توانید به آسانی یاد بگیرید.
اوستایی | آوا نوشت | پارسی امروزی |
![]() |
اَسپَ (ap) | اسب |
![]() |
اَپ (ap) | آب |
![]() |
پوثرَ (pothra) | پسر، فرزند |
![]() |
اَپوثرَ (apothra) | بدون فرزند |
- حرف دوم ما حرف
( آ ) است. همانطور که خواهیم دید این حرف هیچگاه در پایان واژه ها نمی آید.
اوستایی | آوا نوشت | پارسی امروزی |
![]() |
آتَر (atar) | آتش |
![]() |
سارَ (sara) | سر، کله |
- حرف سوم ما حرف
( اِ ) هست . این حرف در آغاز و میان واژه ها می آید و هیچ گاه در پایان واژه ای مشاهده نشده است.
اوستایی | آوا نوشت | پارسی امروزی |
![]() |
اِرِخشَ (erekhsha) | تیرانداز |
![]() |
اِرِزَتَ (erezata) | نقره |
![]() |
وَرِز (warez) | ورزیدن |
![]() |
اِوِرِزیدَ (ewerezida) | نه ورزنده، بی کار |
- حرف چهارم ما حرف
(اِ بلند) هست. این حرف در میان و پایان واژه ها کاربرد دارد. ولی به ندرت دیده شده که در آغاز واژه ها هم آمده است.
اوستایی | آوانوشت | معنی |
![]() |
اِمَوَنت (emawant) | نیرومند |
![]() |
سَخو آرِ (sakhu are) | سخن |
![]() |
اِ اِ آونگ ه (e e awngh) | دهان |
- حرف پنجم ما حرف
( اِ بلند) است. این حرف هیچ گاه در آغاز واژه ها نمی آید و فقط در میان و پایان واژه ها کاربرد دارد.
اوستایی | آوانوشت | پارسی امروزی |
![]() |
گَئِسو (ga eso) | گیسو، موی سر |
![]() |
بَئوَرِ (bae ware) | ده هزار |
![]() |
یَزَمَ ایدِ (yazama ide) | می ستاییم ،می پرستیم |
- حرف ششم ما حرف
( آو ) است. در ابتدای واژه ها بسیار کم و بیشتر در وسط واژه ها می آید.
اوستایی | آوا نوشت | پارسی امروزی |
![]() |
دوژداونگ (dozhdavng) | آفرینش زیان آور |
![]() |
اَنترِ ماوَنگ (antremavang) | هلال ماه |
- حرف هفتم ما حرف
( آن ) است. در همه جای واژه ها کاربرد دارد.
اوستایی | آوا نوشت | پارسی امروزی |
![]() |
مانثرَ (manthra) | گفتار ایزدی |
![]() |
آنسو (ansu) | شاخه |
در تمرین این آموزه شما باید واژه هایی را که در این آموزه به شما آموزش دادیم را به طور دستی بنویسید تا جایی که بتوانید بدون نگاه کردن به این آموزه واژه ها را بنویسید. بسیاری از این واژه ها را به راحتی می توانید به خاطر بسپارید چرا که تقریبا معادل امروزی این واژه ها بسیار نزدیک به واژه های نخستین شان هستند.
- پایان آموزه چهارم خط اوستایی
در آموزه های بعدی به معرفی واژه های بیشتر می پردازیم. در صورتی که مشکلی در آموزه چهارم دارید و یا جایی از این آموزه برایتان گنگ است می توانید آن را در زیر همین برگه در بخش دیدگاه ها بپرسید. ما خوش حال می شویم که به سوالاتتان جواب بدهیم و یا دیدگاهتان را درباره این آموزه ها بشنویم. 🙂