دینگ ( پارسی میانه : Dēnag ) که به عنوان رام بهشت ( پارسی میانه : Rām Vahišt ) شناخته می شود ، دختر گوچهر بازرنگی ( یکی از نجیب زادگان اشکانی از دودمان بازرنگی و فرمانروای استخر در اوایل سده سوم میلادی بود ، وی در سال ۲۰۵ یا ۲۰۶ میلادی توسط بابک پدر اردشیر کشته شد ) فرمانروای پارس ، همسر ساسان و مادر پاپک ( موبد آتشکده آناهید ) بود . وی مادربزرگ بنیانگذار و موسس سلسلهٔ ساسانی ، اردشیر بابکان حساب میشود .
« نام »
با توجه به ثبت نام وی در سنگ نوشته شاپور یکم بر کعبه زرتشت ( این کتیبه بر دیوار ساختمان کعبه زرتشت در نقش رستم در شهرستان مرودشت استان فارس کنده شده است ، ساختمان کعبه به صورت مکعب است و بر سه ضلع آن به سه زبان پارسی میانه ، زبان پارتی و زبان یونانی کتیبه هایی نگاشته شده است ) به صورت « دینگ » ، این چنین به نظر می رسد که دینگ نام اصلی وی و « رام‌بهشت » که طبری به آن اشاره کرده لقب او بوده است . بعضی از پژوشگران بر این باورند که منبعی که روایت طبری با واسطه یا مستقیم به آن بر می‌گردد ، همسر ساسان را بامبشن ( عنوانی در پارسی میانه به معنای « شهبانو » بود که توسط زنان سلطنتی ایران ساسانی ، از جمله دختران و خواهران فرمانروا و نیز همسران شاهزادگانی که بر قسمت هایی از کشور فرمان می راندند ، استفاده می شد ) به معنای « ملکه » معرفی کرده و نسخه برداری آن را به اشتباه نام خاص پنداشته و به « بامبشت » تصحیح عنوانی کرده است . هویسه نیز بر این باور است که رام بهشت شکل درهم ریخته واژه « بامبشن » است . هنینگ هم رام بهشت را قرائت غلطی می داند که طبری کرده است . همسر ساسان در تاریخ بلعمی « مشهب » نامیده شده است .
« زندگی »
این چنین به نظر می رسد که رام بهشت در حدود سال ۱۴۰ میلادی چشم بر جهان گشوده باشد . در سنگ نوشته شاپور یکم بر کعبه زرتشت از اعضای خاندان پاپک و مادر وی دینگ یاد شده است . دینگ در زمان شاهنشاهی نوه اش اردشیر بابکان بنیانگذار سلسله ساسانی در قید حیات بود و در فهرست درباریان نام وی در یکی از پرافتخار ترین جاها آمده است .
تاریخ دقیق مرگ رام بهشت مشخص نیست .
