همزاسپ سوم ( پارسی میانه : Hamazāsp ، گرجی : ამაზასპ III ) یکی از نجیب زادگان ساسانی در سده سوم میلادی و در زمان حکومت شاپور یکم ( دومین شاهنشاه ایران شهر از دودمان ساسانی بود که بعد از مرگ پدرش اردشیر بابکان ، مؤسس شاهنشاهی ، در ۱۲ آوریل ۲۴۰ میلادی به فرمانروایی رسید ) بود .
« سلطنت »
همزاسپ فرمانروای ایبری بود و از سال ۲۶۰ تا ۲۶۵ میلادی سلطنت کرد ، پیش از او مهرداد دوم و پس از او اسپاکور یکم بر تخت سلطنت نشستند . وی از خاندان ساسان و دین و مذهبش بت پرستی بود .
« اصالت همزاسپ سوم »
ریچارد فرای وی را اصالتاً ایرانی تبار و از خاندان سلطنتی ساسانی می داند . از وی در سنگ نوشته شاپور یکم بر کعبه زرتشت ( این کتیبه بر دیوار ساختمان کعبه زرتشت در نقش رستم در شهرستان مرودشت استان فارس کنده شده است ، ساختمان کعبه به صورت مکعب است و بر سه ضلع آن به سه زبان پارسی میانه ، زبان پارتی و زبان یونانی کتیبه هایی نگاشته شده است ) به عنوان شاه وروچان ( ایبری ) یاد شده است .
« مرگ همزاسپ سوم »
سرانجام همزاسپ سوم ، شاه ایبری در سال ۲۶۵ میلادی درگذشت .
