در این بخش به جنگ بزرگ و پرتلفات استالینگراد می پردازیم و دلایل شکست آلمان نازی در استالینگراد را برایتان بازگو خواهیم کرد.
اوایل سال 1942، رویای آدولف هیتلر برای نابودی اتحاد جماهیر شوروی و کومونیست ها به تحقق نزدیکتر به نظر می رسید. سربازان جک بوت آلمانی در حالی که همرزمانشان لنینگراد را محاصره کرده بودند و پایتخت مسکو را تهدید می کردند، پیروزمندانه در خیابان های شهرهای بزرگ کشور کمونیست راهپیمایی کرده بودند. سپس، اواخر همان تابستان، رهبر نازی ها به استالینگراد حمله کرد. این تصمیم منجر به اولین شکست بزرگ آلمان در جبهه شرقی شد و به نقطه عطف جنگ جهانی دوم تبدیل شد.
دیوید گلانتز، مورخ استالینگراد، نویسنده پنج کتاب در مورد نبرد، می‌گوید: «اگر به کل عملیات نگاه کنید، شوروی اساساً ارتش ششم آلمان و یک ارتش پانزر را از بین بردند و حفره‌ای عظیم در جبهه شرقی به جا گذاشتند». آلمانی‌ها هرگز به‌طور کامل از آن خلاص نشدند».
با نزدیک به 4 میلیون جنگجو، نبرد استالینگراد – در 23 اوت 1942 – 2 فوریه 1943 – نبردهای کوتوله در جبهه غربی را به همراه داشت. نازی ها و متحدان مجارستانی، رومانیایی و ایتالیایی آنها بیش از یک میلیون تلفات متحمل شدند. تعداد سربازان ارتش سرخ (نزدیک به 480000) بیشتر از آمریکایی ها (416800) در دفاع پنج ماهه استالینگراد در کل جنگ جان باختند.
دفاع وحشیانه ارتش سرخ در استالینگراد
برای شهروندان شوروی، دفاع وحشیانه ارتش سرخ از استالینگراد – که به نام دشمن اصلی هیتلر، جوزف استالین، رهبر کشور نامگذاری شد – به منبع غرور ملی عظیم تبدیل شد. حتی سربازان آلمانی به توانایی شوروی در مقاومت در برابر خسارات عظیم و تحمل جنگ در شرایط زمستانی وحشیانه در دفاع از شهر اذعان داشتند.
سربازان نازی اغلب می‌گفتند: «سگ‌ها مثل شیر می‌جنگند».
یک سرجوخه آلمانی در اکتبر 1942 به پدرش نوشت: «همه در استالینگراد که هنوز سر و دست دارند، زنان و مردان، به جنگ ادامه می‌دهند».
نبرد استالینگراد چگونه آغاز شد
لشکرکشی هیتلر در جنوب شوروی به عنوان یک حمله بزرگ به قفقاز برای تامین نفت برای ماشین جنگی نازی ها آغاز شد. بر خلاف توصیه فرماندهان ارشد، که پیشوا را ترغیب می‌کردند که روی یک هدف تمرکز کند، هیتلر ارتش ششم گروه ارتش جنوب به فرماندهی ژنرال فردریش پائولوس را به سمت استالینگراد، یک مرکز بزرگ صنعتی، ارتباطات و حمل‌ونقل در امتداد رودخانه ولگا گسیل داشت.
پس از اینکه لوفت وافه شهر را از هوا کوبید، ارتش ششم تقریباً کل ارتش سرخ را به ساحل شرقی ولگا هل داد. اما آلمانی ها به زودی در میان آوارهای شهر گرفتار جنگ وحشیانه شهری شدند. یک سرباز آلمانی نوشت: استالینگراد دیگر یک شهر نیست. «روزانه ابری است از دود سوزان و کور. وقتی شب فرا می رسد، سگ ها در ولگا فرو می روند و ناامیدانه به سمت ساحل دیگر شنا می کنند. حیوانات از این جهنم فرار می کنند.
سخت ترین سنگ ها نمی توانند آن را برای مدت طولانی تحمل کنند. فقط مردها تحمل می کنند.» در همین حال، شوروی‌ها از خون‌ریزی سربازان ارتش ششم لذت می‌بردند و می گویند«اگر ما هیچ سلاحی نداشتیم، باز هم افرادی را که برای گرفتن ولگا از ما آمده بودند، با دست خالی می‌کشتیم.»
عملیات اورانوس
یک گروهبان ارتش سرخ. گفت. در 19 نوامبر 1942، شوروی «عملیات اورانوس» را آغاز کرد، یک ضد حمله برای محاصره ارتش ششم که قبلاً محاصره شده بود و متحدانش. سه روز بعد، حلقه بسته شد و 250،000 سرباز را در منطقه ای به عرض 30 مایل و عمق 20 مایل به دام انداخت. ارتش ششم که قادر به دریافت تدارکات کافی از هوا از لوفت وافه نبود، تحت حملات بی وقفه پژمرده شد. دما به قدری پایین آمد که دستگاه ها از کار افتادند. هزاران سرباز محور از سرمازدگی و سوء تغذیه رنج می بردند. پائولوس اجازه خروج از کسل (کلمه آلمانی دیگ) را خواست، اما هیتلر نپذیرفت. تلاش ارتش آلمان برای نجات از خارج از محاصره شکست خورد.
سربازان آلمانی در استالینگراد، زمستان 1942-1943 در معرض شرایط تلخ زیر صفر قرار گرفتند.
در اواخر ژانویه 1942، پائولوس خطر نابودی را حس کرده بود، از هیتلر درخواست اجازه تسلیم شدن کرد. رهبر نازی ها پاسخ داد: «ارتش ششم تا آخرین نفر و آخرین دور جایگاه خود را حفظ خواهد کرد و با استقامت قهرمانانه خود سهمی فراموش نشدنی در ایجاد یک جبهه دفاعی و نجات جهان غرب خواهد داشت». در 31 ژانویه 1943، پائولوس در قلب استالینگراد تسلیم شوروی شد. وقتی هیتلر اخبار را شنید، پیشوای غالباً بیقرار فقط بی صدا به سوپ خود خیره شد.
برنامه اجاره وام ایالات متحده به شوروی
تا پایان ژانویه 1943 به طور رسمی به مردم آلمان از این شکست فاجعه‌بار گفته نشده بود. هیتلر چنان تحت تأثیر این فاجعه قرار گرفت که در دهمین سالگرد به دست گرفتن قدرت توسط نازی‌ها در آلمان در 30 ژانویه، او مراسم معمول خود را انجام نداد. سخنرانی رادیویی وزیر تبلیغات جوزف گوبلز به جای آن سخنرانی کرد. علاوه بر تلفات انسانی بیهوش کننده استالینگراد، آلمانی ها 900 هواپیما، 500 تانک و 6000 قبضه توپ را از دست دادند.
با پیشی گرفتن کارخانه های شوروی از آلمان ها، جبران خسارات برای نازی ها غیرممکن بود. با تغییر جزر و مد، شوروی از کمک های Lend-Lease آمریکا بهره مند شد. نیکیتا خروشچف، رهبر آینده شوروی که در دفاع از استالینگراد (ولگوگراد امروز) کمک کرد، نوشت: “اگر ایالات متحده به ما کمک نمی کرد، ما در جنگ پیروز نمی شدیم.” در برابر هجوم آن مقاومت نکرده و در جنگ شکست می خوردیم.» در نبرد کورسک در ژوئیه 1943، شوروی حداقل 800،000 تلفات در مقابل 200،000 آلمانی ها متحمل شد. اما پیروزی پرهزینه ارتش سرخ، نازی ها را تا پایان جنگ در حالت تدافعی قرار داد.
در همین حال، در شمال آفریقا در اواخر سال 1942، نیروهای ترکیبی بریتانیا، آمریکایی و فرانسوی نیز به حمله به نازی ها دست زدند. تهاجم متفقین در ژوئن 1944 به نرماندی، آلمان ها را از فرانسه و در نهایت از اروپای غربی بیرون راند. در 9 نوامبر 1944، در حالی که شوروی در آستانه رایش در اروپای شرقی قرار داشت، هیتلر شکست استالینگراد را مسئول سقوط قریب الوقوع آلمان نازی دانست. همانطور که ارتش سرخ در سراسر اروپای شرقی راهپیمایی می کرد، سربازان شوروی قول دادند که برلین را خراب کنند، زیرا آلمانی ها استالینگراد را ویران کرده بودند.
دلایل شکست آلمان نازی در استالینگراد
دلایل شکست آلمان نازی در استالینگراد را میتوان در 3 دلیل مهم بیان کرد. دلایل شکست آلمان نازی در استالینگراد را که بسیار مهم هست به شرح زیر است:
سرمای بیش از حد سرزمین روسیه: بیشتر سلاح های آلمان برای آب و هوای خوب ساخته شده بودند ولی در سرمای بیش از حد شوروی از عملکرد آنان کاسته شد.همچنین سرمای منفی 50 درجه روسیه مانع پیش روی آلمانی ها شده و تعداد بسیاری را نیز از بین برد
اشتباه زمانی آلمانی ها در شروع جنگ: هیتلر و ژنرال های آلمانی زمان خیلی بدی را برای آغاز نبرد به شوروی انتخاب کردند و همین موضوع باعث به زمستان خوردن عملیات ناموفق ایشان شد.
کمک های مالی و نظامی آمریکا به شوروی: در جنگ استالینگراد شاید اگر کمک های آمریکا نبود آلمانی ها فاتح شوروی شده بودند.
کمک های موثر آمریکایی ها باعث شکست آلمان شد.
منبع: تاریخ پارسی – بردیا