فرخزاد خسرو پنجم، پسر خسرو پرویز، واپسین امپراتور قدرتمند ساسانی بود. مورخان احتمال می دهند که فرخزاد خسرو پسر شیرین همسر ارمنی و مورد علاقه خسروپرویز بوده است. پس از خلع خسروپرویز، شیرویه پسر ماریا دختر قیصر روم و پسر خسرو پرویز برای تحکیم پایه های قدرت خویش تمامی برادران خود را به قتل رساند و فرخزاد خسرو یکی از معدود کسانی بود که موفق به فرار از این قتل عام دلخراش شد. او پس از فرار به شهر نصیبین، شهری در بین النهرین، رفت. فرخزاد خسرو برادران و خواهران ناتنی همچون پوراندخت، آذرمیدخت، مردانشاه و.. نیز داشت.
در سال 631 میلادی که اوضاع ایران به هیچ وجه خوب نبود و شاهان یکی پس از دیگری به قتل می رسیدند، دربار ایران نیز کسی را از خاندان ساسانیان نمی یافت تا بر تخت شاهی بنشاند. ولی در همین اوان بود که یکی از بزرگان ایران (بهمن جادویه؟!) او را یافته و به تیسفون آورد و تاج کیانی را بر سر وی نهادند و به طور رسمی بر تخت نشست. (مارس 631 میلادی)
سلطنت فرخزاد خسرو چند هفته به طول نکشید چرا که در همان سال و در ماه مارس شورش بزرگ و غافلگیرانه ای در شهر تیسفون رخ داد و شورشیان به قصر حمله کردند و پس از کشتن نگه بانان قصر، به طرف فرخزاد خسرو حمله برده و او را به قتل رساندند. کشته شدن فرخزاد خسرو اوضاع ایران را بیش از پیش آشفته کرد. به تدبیر دربار این حمله خارج از مرزهای ایران طرح ریزی شده بود که سرانجام نیز با قتل فرخزاد خسرو پایان یافت.
فرخزاد خسرو چهل و دومین شاه ساسانی بود که سلطنت وی بیش از چند هفته به طول نیانجامید و در دوره کوتاه سلطنت وی واقعه ای جز شورش های مختلف در شهرهای مختلف و خود تیسفون رخ نداد و پس از او پوراندخت خواهر ناتنی وی بر تخت نشست که سلطنت او نیز دیری نپایید و دولت ساسانی بیش از پیش در تنگنا و در لبه پرتگاه قرار گرفت.